طراحی پوشاک

طراحان لباس علاوه براینکه به شکل‌های متفاوتی کار می‌کنند، به طرق متفاوتی نیز طراحی می‌کنند. بعضی ایدهٔ اولیهٔ طرح خود را روی کاغذ پیاده می‌کنند در حالیکه بعضی دیگر با آویزان کردن پارچه بر روی فرم ابتدایی لباس، طرحی را که می‌خواهند تصور می‌کنند و برخی نیز به کمک نرم افزارهای کامپیوتری طرح لباس مورد نظرشان را ترسیم می‌کنند. زمانی که طراح به طور کامل از تناسب و هماهنگی پارچه‌ها راضی باشد با یک طراح الگو حرفه‌ای مشورت می‌کند تا طرح اولیه را روی کاغذ یا از طریق نرم افزارهای کامپیوتری کامل کند. کار طراح الگو بسیار دقیق و پر زحمت است، تناسب پوشاک کامل شده در واقع به دقت آنها بستگی دارد، آنها پس از اطمینان از ابعاد اولیه یک نمونه از لباس می‌سازند تا روی تن یک مدل واقعی تست شود و از درست بودن اندازه و ابعاد آن در عمل هم مطمئن شوند.

میریام چالک (به انگلیسی: Myriam Chalek)، مالک و موسس خانهٔ تجارت خلاقانه (به انگلیسی: Creative Business House) می‌گوید بسیاری از طراحان مد تنها یک مفهوم از مدی که می‌خواهند ایجاد کنند دارند، درطول ساخت و ساز و پیاده سازی روی کاغذ تکنیک‌ها و ساختارهای لازم نه در ذهن هستند نه در مفهوم بصری و نه در روند طرح زدن روی کاغذ. بنابراین طراح مد نیاز به مشورت با طراح الگو و نمونه ساز دارد تا دریابد که آیا طرحی که روی کاغذ کشیده را می‌توان عملی کرد و به زندگی واقعی آورد یا نه.

com.بازارپوشاک.www

یک نمایش مد

طراحان لباس از راههای متنوع و متفاوتی می‌توانند کار کنند، برای مثال آنها می‌توانند به شکل تمام وقت در خانهٔ طراحان که متعلق به صاحبان طرح هاست برای یک مد خاص و یا به صورت انفرادی یا به عنوان بخشی از یک گروه کار کنند. طراحان مستقل روی طرح‌های خودشان کار می‌کنند و پس از اتمام کار، طرح‌های خود را به خانه‌های مد یا به طور مستقیم به مغازه‌ها و تولیدی‌های لباس می‌فروشند و لباس‌ها برچسب خریدار طرح را می‌خورند. برخی از طراحان برچسب‌های خودشان را می‌سازند که تحت آن طرح هایشان با نام خودشان در بازار عرضه می‌شوند. بعضی از طراحان نیز خود کارفرما هستند و برای مشتریان منحصربه فرد و خاصی طراحی می‌کنند. بعضی دیگر از طراحان در بخش مد برتر (به انگلیسی: High Fashion) فعالیت می‌کنند و کارهای خود را برای فروشگاههای تخصصی و یا فروشگاه‌های حوزهٔ مد برتر می‌فرستند، این طراحان که به دنبال بنا نهادن گرایش‌های مد هستند لباس‌های مبتکرانه و بدیع خلق می‌کنند. با این حال اکثر طراحان مد ایده‌های نوآورانهٔ خود را برای بازار انبوه لباس‌های زنانه، مردانه و کودکانه به کار می‌برند و در استخدام تولیدکنندگان پوشاک هستند.

از بزرگترین مارک‌های طراحانی که نام تجاری خودشان را دارند، می‌توان به ابرکرومبی اند فیچ، جاستیس و جوسی اشاره کرد که به احتمال زیاد توسط گروهی از طراحان منحصر به فرد طراحی می‌شوند که تحت کارگردانی یک مدیر طراحی کار می‌کنند.

com.بازارپوشاک.www

طراحی مد

طراحی مد (به انگلیسی: Fashion Design) هنر استفاده از طراحی، زیبایی شناسی(حسّیک) و یا زیبایی طبیعی برای خلق پوشاک و زیورآلات است، طراحی مد متاثر از عرض‌های جغرافیایی، فرهنگ‌ها و جوامع مختلف بوده و به اندازهٔ همین تفاوت‌ها دارای تنوع بالایی است. طراحان مد به طرق متفاوتی در بخش‌های طراحی پوشاک و زیورآلات کار می‌کنند، بعضی به تنهایی و بعضی به عنوان بخشی از یک گروه به این حرفه مشغول هستند. آنها با تلاش برای طراحی لباس‌های زیبا و باب طبع جامعه سعی در ارضاء تمایل مصرف کنندگان دارند. به دلیل اینکه طراحی و ارائهٔ لباس‌های جدیدی که مورد پسند عموم قرار بگیرند فرآیندی زمان بر است، متخصصین این حرفه در عین حال باید بتوانند به طور دقیق زمان تغییر سلیقهٔ مصرف کننده را پیش بینی کنند. مد و رسانهٔ آن که پوشاک است نمادی از وضعیت اجتماعی و اقتصادی جوامع هستند.

طراحان مد تلاش می‌کنند تا لباسی که طراحی می‌کنند تابعی از زیبایی و دل انگیزی باشد، آنها باید در نظر داشته باشند که هر نوع لباسی چه مخاطبی دارد و همچنین در چه موقعیتی پوشیده می‌شود. آنها برای انجام این مهم محدوده‌ای وسیع از مواد و ترکیبات آن و همچنین طیف گسترده‌ای از رنگها، الگوها و سبک‌ها را در اختیار دارند. با وجود اینکه لباس‌های روز و معمولی بیشترین میزان لباس‌های مصرفی را تشکیل می‌دهند و در محدودهٔ سبک‌های قراردادی متداول و مرسوم قرار دارند، لباس‌های رسمی و لباس‌های شب که برای مراسم خاص و مهمانی‌ها استفاده می‌شوند نیز مطلوب هستند و مخاطبان خاص خود را دارند.

برخی از لباس‌ها به طور خاص برای یک شخص ساخته می‌شوند. دوخت سفارشی (به فرانسوی: Haute couture) یا خیاطی قراردادی از جمله روش‌هایی هستند که برای این منظور به کار می‌روند. با این وجود امروزه پوشاک بیشتر برای بازار انبوه، به خصوص لباس‌های روز و معمولی طراحی می‌شوند.

com.بازارپوشاک.www

خنکای هوا که رو به سردی می گذارد، نیاز خانواده های ایرانی هم تغییر می کند. اولین سرمای پاییزی فصل تازه ای را در میان خانواده ها رقم می زند. بازار خرید و فروش پوشاک پاییزه گرم می شود و برنامه های جدیدی برای بهترین و اقتصادی ترین پوشاک پاییزه از سوی خانواده ها تدوین می شود. این روزها که سرمای پاییزی و به دنبال آن سوز زمستانی از راه رسیده اند، سرمای هوا، گرمای عجیبی در بازار خرید و فروش لباس های ضخیم و پوشاک گرم ایجاد کرده است. پلیورها و بافت های پاییز و زمستانی با قرار گرفتن در بالای فهرست نیاز خانوارها، جای?اه مناسبی هم در ویترین فروشگاه ها به خود اختصاص داده اند. این کالاها به عنوان نیازهای اصلی و اساسی این فصل، استقبال بیشتری نسبت به سایر کالاهای اساسی این فصل دارند. این روزها خانواده ها برای خرید یک ژاکت معمولی مناسب فصل آن هم از نوع جنس ایرانی باید بالای 60هزار تومان هزینه کنند. این درحالی است که اگر پای برندهای خارجی به میان کشیده شود مبلغ بیش از 80هزار تومان رفته و تا 180هزار تومان هم ادامه می یابد. اگر یک خانواده، برای تامین نیاز خود از برندهای معروف، چشم بپوشد، می توان اجناس دست چندم خارجی یا محصولات ایرانی را با قیمت مناسب تری خریداری کرد.
 
خانواده ها برای خریدهای مناسب تر اما می توانند سری به برندهای متفرقه موجود در بازار بزنند. در این میان هم برخی از محصولات داخلی به دلیل تب برند در بازار مورد بی مهری مخاطبان قرار گرفته اند؛ برخی از ژاکت های ایرانی که در هر منطقه از پایتخت در فروشگاه های مختلف، با قیمت های مناسب در انواع مختلف و در طرح های پاییزه و زمستانی عرضه می شود. این محصولات با قیمت هایی نزدیک به 40هزار تا 70هزار تومان به فروش می رسند و در فروشگاه های میدان ولیعصر(عج) و به سمت پایین، میدان فردوسی و... به وفور یافت می شوند. این درحالی است که در شمال شهر برای خرید این قبیل پوشاک باید سری به بازار قائم زد. این مرکز خرید بزرگ پایتخت که همیشه در ارائه انواع مختلف پوشاک فصل پیشرو است، با ارائه انواع مختلف محصولات، هم از نظر کیفیت و هم از لحاظ قیمت ، توانسته است هر سلیقه ای را راضی نگه دارد.
 
هر خانواده ای بسته به شرایط اقتصادی و اجتماعی خود می تواند در این مرکز خرید، بدون چشم پوشی از برند های بزرگ جهانی، خرید به صرفه و در حد نیاز فصل خود داشته باشد. برای خرید یک بلوز پاییزه که فرقی ندارد مردانه باشد یا زنانه، باید از 35هزار تومان به بالا هزینه در نظر گرفت. در غرب تهران و مرکز خرید نصر و میلاد نور نیز، با قیمتی حدود50هزار تومان، خرید به سرانجام می رسد.
 
به طور کل، مراکز خرید غرب تهران از لحاظ قیمت نسبت به مرکز و شمال شهر بالاتر است. سویی شرت، دومین چیزی است که در روزهای غیرقابل پیش بینی پاییز نیاز داریم. برای انتخاب این لباس، انتخاب های مارک دار و متفرقه زیادی در بازار موجود است. برای خرید یک نمونه مارک دار آن هم از نوع ایرانی باید دستکم 8۰هزار تومان هزینه کنید و برای برندهای خارجی این رقم بالای 10۰هزار توما? است. انتخاب نمونه های مارک دار که به راحتی و در نمایندگی ها انجام می شود، اما برای نمونه های متفرقه نیز چند مرکز خرید مهم در تهران وجود دارد که با توجه به هزینه و مسیر، می توانید مناسب ترین آن را انتخاب کنید. اگر می خواهید انتخاب تان براساس تنوع و رنگ بندی و کیفیت مناسب باشد، بهتر است برای آقایان به ساختمان پلاسکو و برای خانم ها به بازار رضا بروید. در ساختمان پلاسکو، آقایان با کمی جست وجو می توانند سویی شرت هایی به قیمت 80هزار تومان هم خریداری کنند، اما در بازار رضا زمانی خرید شما با موفقیت همراه است که بتوانید اجناس تقلبی را از اجناس اصلی تشخیص دهید. 

در این بازار اجناس تقلبی و دست چندم خارجی به وفور یافت می شوند. در فروشگاه های این دو مرکز خرید می توانید تمام این موارد را یکجا در دسترس داشته باشید، اما اگر یک خریدار تنها به ظاهر و قیمت اهمیت می دهد، بهتر است سری به فروشگاه های خیابان جمهوری بزند؛ در مراکز خرید این خیابان بیشتر لباس ها برای خانم ها و با قیمت های مناسبی به فروش می رسند، اما بیشتر این لباس ها تنها از لحاظ ظاهر راضی کننده خریداران هستند. در مرکزخریدهای اطراف میدان ونک نیز تنوع قیمت، کیفیت و طر?حی این لباس ها تا حدی راضی کننده است، اما نسبت به فروشگاه های جمهوری قیمت بالاتری دارند. برای مثال ژاکت ها و بلوزهای پاییزه و زمستانی در مراکز خرید ونک نسبت به خیابان جمهوری بین 10 تا 20هزار تومان گران تر هستند.

  بارانی، کاپشن و پالتو
وجود یک بارانی برای باران های گاه و بیگاه پاییز، امری است اجتناب ناپذیر. خانم ها و آقایان در پاییز بیشتر تمایل به خرید بارانی های سبک، اما گرم و مناسب فصل دارند. این گروه باید برای خرید یک بارانی با قیمت مناسب چند نکته مهم را در نظر بگیرند. انتخاب نوع مارک دار این لباس با نمونه های متفرقه و تولید داخل چندان تفاوتی از نظر کیفیت ندارد و تنها قیمت آنها با هم متفاوت است. برای اقتصادی ترین خرید هم بهتر است فروشگاه هایی را انتخاب کنند که بدون واسطه، پوشاک خود را عرضه می کنند. این فروشگاه ها را می توان در چهارراه?امیراکرم، خیابان فاطمی ، گیشا و خیابان ولیعصر(عج) پیدا کرد.
 
این محصولات که بیشتر توسط تولیدکنندگان داخلی تولید می شوند حتی از نظر کیفیت هم یک سروگردن نسبت به محصولات مشابه خارجی خود بالاتر هستند. هرچند که این تولیدکنندگان، بارانی ها و کاپشن ها را در تولیدی های خود فروشگاه ها آماده می کنند، اما قیمت آنها در مناطق مختلف کاملا متفاوت است. برای خرید یک بارانی زنانه در خیابان ولیعصر(عج) باید رقمی بین 70 تا 120هزار تومان هزینه کرد، اما برای خرید نمونه مشابه آن در خیابان ونک یا یکی از مراکز خرید غرب، نمی توان همین محصول را کمتر از 100هزار تومان یافت. این مبلغ، اما در فروشگاه های چهارراه امیراکرم ارزان تر است و برای خرید یک بارانی در این منطقه می توان 60هزار تومان هم هزینه کرد، اما به طور کل این محدوده به دلیل وجود مراکز تولیدی پوشاک اوضاع بهتری نسبت به سایر نقاط شهر دارند. 

اما کاپشن های گرم قیمت های گرم تری نسبت به بارانی ها دارند. به طور متوسط اگر در محدوده امیراکرم یا یکی از خیابان های منتهی به جمهوری اقدام به خرید کنید، نمی توانید محصولی زیر قیمت 170هزار تومان پیدا کنید، البته در این میان کاپشن های آقایان به نسبت گران تر، اما از نظر تنوع بسیار اندک هستند. در برخی از فروشگاه ها این محصولات به قیمت 250 تا 400هزار تومان هم افزایش پیدا می کند، اما اگر برای خرید کاپشن، بارانی و پالتو به سمت برندها بروید در مراکز و نمایندگی های رسمی این محصولات باید از 600هزار تا یک میلیون تومان و بیشتر هم هزینه کنید. برای مثال یک کاپشن با مارک منگو در خیابان شهید خدامی را باید با قیمتی نزدیک به 800هزار تومان خریداری کرد. در این میان قیمت بارانی ها و پالتوهای چرم بسیار نجومی تر نسبت به برندهای خارجی است. اگر بخواهید از یکی از نمایندگی ه?ی چرم کشور یک بارانی بلند مخصوص پاییز یا زمستان را خریداری کنید، باید از یک میلیون تومان به بالا هزینه کنید. این درحالی است که بیشتر این محصولات تولید داخل بوده و هیچ ارتباطی با افزایش نرخ ارز ندارند.

  مانتو و پالتو زنانه
مانتو، لباسی است که تنها یک گروه خاص را مورد هدف قرار می دهد. این محصول که به دلیل تنوع پرستی مخاطبان خود هر سه ماه یک بار دستخوش تغییرات جدی می شود، به عنوان یک محصول استراتژیک در سبد خرید پاییزه و زمستانه قرار دارد. بیشتر مانتوها و پالتوهای زنانه، در داخل کشور و توسط تولیدکنندگان داخلی تولید می شوند. مراکز اصلی تولید این محصولات، که خیابان جمهوری و چهارراه امیراکرم هستند، محل مناسبی هم برای خرید این محصولات به شمار می روند. برای مثال، اگر شما بخواهید یک مانتو را از چهارراه امیراکرم به قیمت 50هزار تومان خریداری کنید. باید همین محصول را با این کیفیت در یکی از مراکز خرید غرب تهران بین 70 تا 90هزار تومان خریداری کنید. 

البته مانتوهای پاییزه و زمستانه نسبت به سایر فصل های سال قیمت بالاتری دارند. درحال حاضر، مانتوهای پاییزه بین 120 تا 180هزار تومان در خیابان جمهوری و چهارراه امیراکرم به فروش می رسند که از لحاظ قیمت و کیفیت بهترین نقطه برای خرید مانتو و پالتوی زنانه هستند، اما اگر به دنبال مارک باشید ماجرا از قرار دیگری است. درحال حاضر، پالتوهای چرم زنانه در مراکز خرید بین 900هزار تا یک میلیون تومان به فروش می رسن?. البته پالتوهای پوست و مارک دار خارجی هم بالاتر از سقف یک میلیون تومان توسط نمایندگی های رسمی به فروش می رسند.

  شال و کلاه
اگر در یک روز برفی یا یک روز سرد پاییزی یا زمستانی به عابران خیابان ها دقت کنید، شال و کلاه های رنگارنگ ترکیب جالبی را در سطح جامعه به رخ می کشند. بیشتر خانم ها و آقایان در فصل های سرد سال با شال و کلاه هایی که حتما با لباس های خود ست می کنند، در حال عبور و مرور در خیابان ها هستند. اگر سری به فروشگاه های این محصولات بزنید قطعا قیمت آنها شما را شگفت زده خواهد کرد. در این میان شال و کلاه زنانه تقریبا با قیمتی دوبرابر شال و کلاه مردانه به فروش می رسد. اگر بخواهید از فروشگاهی در امیراکرم یا خیابان های حوالی آن?شال و کلاه زنانه خریداری کنید، باید مبلغی نزدیک به 90هزار تومان برای آن بپردازید. البته شال و کلاه کودکانه هم برای کم نیاوردن در این مسابقه به قیمت های 60 تا 70هزار تومان خرید و فروش می شوند. اما در برخی از نقاط شهر دستفروش هایی در کنار خیابان این محصولات را بین 35 تا 40هزار تومان به فروش می رسانند. شال و کلاه های مردانه هم در رنج قیمتی 45 تا 50هزار تومان دست به دست می شوند، اما این محصولات در مرکز خرید آسمان ونک با قیمت های 120 تا 150هزار تومان هم به فروش می رسند. البته تمامی این محصولات نام برند را یدک کشیده و از نظر تنوع بسیار با محصولات مشابه در فروشگاه های مرکز شهر تفاوت دارند. 

  بوت و نیم بوت
کفش های پاییزه که گرم تر و پوشیده تر نسبت به کفش های سایر فصول هستند، از لحاظ ظاهری هم تفاوت بسیاری با سایر کفش ها دارند. بیشتر این کفش ها که در بازار با نام بوت و نیم بوت شناخته می شوند، در پاییز و زمستان مخاطبان را همراهی می کنند. برای خرید کفش های مناسب فصل، انتخاب های زیادی از برندهای معتبر وجود دارد، اما قیمت بالای آنها در این روزها برای همه مناسب نیست. اقتصادی ترین خرید برای خانم ها در بازار این روزها تنها در خیابان سپهسالار اتفاق می افتد. دلیل محبوبیت این منطقه تنوع قیمت هاست که می توانید با هر میزان بودجه به  این مرکز خرید بیایید. تنوع طراحی و کیفیت انواع کفش ها هم در فروشگاه های این منطقه زیاد و تشخیص کیفیت مناسب بسیار ساده است. 

بیشترین تولیدات در تولیدی های داخلی و نزدیک به فروشگاه ها تولید می شوند که برندهای خارجی را یدک می کشند. باکیفیت ترین کفش های مردانه مخصوص فصل را هم می توانید از فروشگاه های اطراف میدان فردوسی و شیک ترین آنها را از ساختمان پلاسکو خریداری کنید. بیشتر فروشگاه های اطراف میدان فردوسی کفش ها را از تولیدی های خودشان به فروشگاه می آورند و این مهم ترین موضوع برای قیمت های مناسب آنها?ت. جنس بیشتر این کفش ها از چرم و زیره آنها نیز معمولا وارداتی از ترکیه است. برای خرید یک کفش باید از 70هزار تومان به بالا هزینه کنید. در این میان کفش های مردانه به نسبت گران تر هستند. در چهارراه امیراکرم و خیابان سپهسالار که مراکز بسیاری برای فروش کفش های مردانه وجود دارد، قیمت هر کفش چرم مردانه که تولید داخل یا واردشده از چین هستند، بین 130 تا 180هزار تومان در نوسان است.
 

نیم بوت های مردانه در یکی از فروشگاه های کفش بلا 120هزار و تمام بوت به قیمت 170هزار تومان به فروش می رسد. اگر آقایان برای خرید بوت سری ب? فروشگاه های ونک یا تجریش بزنند باید مبلغی نزدیک به 400هزار تومان را هزینه کنند. این درحالی است که بوت ها و نیم بوت های مردانه در مراکز عرضه محصولات چرمی کشورمان بیش از 600هزار تومان هم قیمت گذاری می شوند، اما بوت ها و نیم بوت ها بیشتر در میان خانم ها طرفدار دارند. خانم هایی که بیشتر خرید خود را از مراکز خرید سپهسالار و امیراکرم انجام می دهند، می توانند با پرداخت 80هزار تومان یک نیم بوت معمولی و ساده خریداری کنند، اما قیمت بوت ها در این مراکز خرید به بیش از 130 و حتی گاهی هم به 180هزار تومان می رسد. هرچه بالاتر می روی قیمت ها هم بالاتر می رود. در مرکز خرید تندیس هر بوت زنانه بین 150 تا 260هزار تومان بسته به تنوع و کیفیت محصول خرید و فروش می شود. در غرب و شمال غرب نیز اوضاع بر همین روال است. بیشتر محصولات، گروه خانم ها را مخاطب قرار داده و حتی بوت های مجلسی که قیمت های نزدیک به 400هزار تومان دارند، به فروش می رسد.

  چتر
 باران یا برف پاییز و دغدغه خیس نشدن زیر باران باعث می شود تا شهروندان تمایل بسیاری برای خرید چتر داشته باشند. این کالای غیراساسی، اما کاربردی در زمان های اندکی از سال کاربرد بسیاری دارد. در روزهای بارانی سال در گوشه و کنار هر خیابان به راحتی می توان هر محصولی را با قیمت مناسب خریداری کرد، اما بیشتر این محصولات عمری کوتاه مدت داشته و پس از مدت اندکی غیرقابل استفاده می شوند.  چترهای عصایی و چترهای تاشو دو نمونه موجود برای انتخاب چترها در بازار هستند. هرکدام از این چترها را می توان از دستفروش کنار خیابان تا ?روشگاه های سطح شهر خریداری کرد. برای خرید چترهای تاشو باید از 7هزار تومان به بالا هزینه کنید. این هزینه رابطه مستقیمی  با فنرهای فلزی و پارچه به کاررفته در چتر دارد. هرچه کیفیت آنها بهتر باشد به قیمت بالاتر به فروش می رسند، اما حداکثر هزینه ای که برای خرید یک چتر لازم دارید، ۱۵هزار تومان است. چترهای عصایی اما کمی  گران تر هستند. این چترها را می توانید از ۱۸ تا ۳۵هزار تومان خریداری کنید. قبل از پرداخت هزینه، چند بار چتر را باز و بسته کنید تا از نرم بودن فنرها خیال تان راحت باشد. به جنس پارچه و دوخت هایی که فنر ها را به آن متصل کرده توجه بیشتری نشان بدهید. هرچه فنرها محکم تر باشند احتمال خراب شدن آنها کمتر است. 

  شلوار جین
تابستان که رو به پایان می گذارد، بازار شلوار های جین رونقی دوباره می گیرد. بیشتر مردم، این نوع شلوار را مناسب فصل سرد دانسته و به سراغ آن می روند. شلوارهای تابستانی که اصولا از لحاظ جنس و تنوع تفاوت بسیاری با شلوارهای فصل سرما دارند، از قیمت مناسب تری هم برخوردار هستند. در این میان، شلوارهای جین مردانه از لحاظ قیمت نسبت به محصولات زنانه در رتبه بالاتری قرار دارند. در مراکز خرید فردوسی که یکی از مهم ترین بازارهای پوشاک مردانه به شمار می رود، نمی توان یک شلوار جین زیر قیمت 100هزار تومان را یافت. بیشتر شلواره? که تولید داخل یا محصول چینی هستند، بین 120 تا 150هزار تومان خرید و فروش می شوند. اگر آقایان تمایلی به پوشیدن برندهای خارجی داشته باشند، می توانند یک شلوار جین مناسب فصل را در یکی از فروشگاه های آدیداس بین 380 تا 600هزار تومان خریداری کنند. قیمت محصولات بسته به نوع و کیفیت آن متفاوت است، اما شلوارهای جین زنانه در بازار با تفاوت بیشتری خرید و فروش می شوند. بیشتر این شلوارها را می توان از فروشگاه های مرکز شهر با قیمتی بین 70 تا 80هزار تومان خریداری کرد، اما این محصولات در برخی از نقاط شهر مانند میلاد نور به نسبت گران تر، اما با تنوع بیشتری عرضه می شوند. البته درحال حاضر بیشتر این محصولات دوخت داخل یا محصول درجه یک چینی است. اگر شلواری به نام برند ترک به قیمت 150هزار تومان خریداری کنید، این محصول تولید کاملا ایرانی بوده و تنها پارچه آن از کشور ترکیه وارد شده است. البته یک شلوار جین با مارک زارا برای خانم ها با قیمتی نزدیک به 250هزار تومان به فروش می رسد، اما شلوار های دیگری که در بازار پوشاک فصل پاییز رقیب سرسختی برای شلوار جین تلقی می شوند، شلوارهای مخملی یا همان کبریتی هستند. این شلوارها که تنها در فصل سرد سال کاربرد دارند، از لحاظ قیمتی نسبت به شلوارهای جین در وضعیت بهتری هستند. برای مثال، نمونه این محصول برای خانم ها به قیمت 80هزار تومان و برای آقایان تا سقف 120هزار تومان به فروش می رسد. درحالی که این محصولات نسبت به شلوار جین، گرم تر و برای فصل سرما مناسب تر هستند. 


  چینی ها همچنان در بازار پیشتازند
پس از خرید و گشت وگذار در مراکز خرید مختلف آنچه که یافت می شود این است که محصولات داخلی در بازار کشور سهم کمتری نسبت به محصولات وارداتی دارند. محصولات جدید چینی این روزها در بازار کشور، دیگر با نام کالای نامرغوب به فروش نمی رسند. فروشندگان در بازار، دیگر محصول چینی را با افتخار به نام چینی معرفی می کنند. در بیشتر فروشگاه ها این محصولات با نام کالای مرغوب چینی به خورد خریداران داده می شود، البته هیچ یک از این محصولات از نظر قیمتی تفاوتی با محصولات دیگر کشورها ندارند. برای مثال اگر اقدام به خرید یک شلوار جین?ترک کنید، باید همان مبلغی را بپردازید که برای خرید یک شلوار جین چینی پرداخت می کردید. مشاهدات میدانی حاکی از آن است که، رشد قیمت رخ داده در بازار پوشاک وارداتی بیش از انواع داخلی این محصولات بوده و بالابودن تنوع رنگ، طرح، مدل و کیفیت پوشاک وارداتی باعث شده تا استقبال از این کالاها در مقایسه با تولیدات وطنی بیشتر باشد که این امر زمینه افزایش بیشتر بهای پوشاک خارجی را به وجود آورده است.
 
بالا رفتن قیمت مواد اولیه از جمله نخ و پنبه نیز از دیگر عللی است که رشد قیمت پوشاک را به دنبال داشته است. پوشاکی که مواد اولیه تولیدات آن از مشتقات نفتی به دست می آید، به دنبال افزایش قیمت نفت، گران شده است. تعرفه بالای واردات پوشاک خارجی از دیگر دلایل گرانی این کالاست. برندهای خارجی که در ایران فعالیت دارند نیز از این آشفته بازار پوشاک داخل نهایت بهره برداری را می کنند و با فروش کالاهای تولید درجه یک چینی، بعضا تولید مشترک کشورهای چین و کره، از نقدینگی موجود در ایران سود می برند. اما در داخل، افزایش قیمت های پوشاک برخلاف بازار جهانی صورت گرفته است. هزینه های تولید در داخل بالاست و این موضوع سبب شده تولیدکنندگان، کالا را با قیمت بالا به فروش برسانند. 

یکی دیگر از دلایل افزایش قیمت پوشاک در ایران هزینه های بالای کارگر، دستمزد و نیز مالیات است. بخشی از کیف، کفش و پوشاک که مواد اولیه آن از صنعت چرم تشکیل می شود نیز در رشد قیمت از دیگر محصولات عقب نمانده و در سال جاری با رشد قیمت 30درصدی مواجه شده است. به دلیل عدم نظارت بر فروش پوشاک خارجی در بازار داخل، پوشاک چینی در رده های متفاوتی وارد می شود و با قیمت های مختلف به فروش می رسد. متقاضیان خرید و استفاده از پوشاک چینی در کشور ما به دو دسته تقسیم می شوند؛ دسته اول افرادی هستند که به مارک و کیفیت لباس بیش از بهای آن اهمیت می دهند و دسته دوم افرادی هستند که پایین بودن قیمت برایشان از درجه اهمیت بالاتری برخوردار است. اگرچه قیمت پوشاک مارک دار 2 تا 5برابر بهای انواع عادی است، اما این نوع پوشاک مشتریان خاص خود را داشته و اتفاقا از بازار پررونقی نیز برخوردار است. در مقابل طیف وسیعی از بازارهای داخلی در اختیار پوشاک بی نام ونشان که غالبا چینی بوده و به اسم پوشاک ترک به فروش می رسند، است.

وجود تقلب گسترده، افزایش پله ای قیمت ها و قیمت گذاری سلیقه ای پوشاک توسط فروشندگان موجب بی اعتمادی مردم و آشفتگی و نابسامانی این بازار شده است. برخی افراد، مارک و برندهای معروف پوشاک را متری یک تا 2هزار تومان خریداری کرده، سپس پوشاک تولیدی خود را به نام برندهای معروف به فروش می رسانند. باید توجه داشت که اگرچه قیمت پوشاک مارک دار در مقایسه با انواع دیگر بسیار بالاتر است، اما کیفیت مطلوب، دوخت خوب و مناسب، تنوع و رنگ های زیبای این نوع پوشاک، دلیل قابل قبول برای خرید آنهاست. همچنین خرید پوشاک مارک دار از نمای?دگی ها و فروشگاه های معتبر این اطمینان را به خریدار می دهد پوشاکی که خریداری می کنند، جنس اصل بوده و تقلبی نیست. هم اکنون در بسیاری از فروشگاه های پوشاک، لباس هایی به نام برندهای معروف عرضه می شود که اصل نبوده و از روی قیمت پایین می توان به تقلبی بودن آن پی برد. 

 تب شيك پوشي با برندهاي تقلبی خارجي
تب برند در میان مردم جامعه، تولیدکنندگان را وادار به استفاده از مارک های تقلبی روی تولیدات داخل کرده است. تب برند چند سالی است که گریبانگیر مردم جامعه به خصوص جوانان شده است. نیم نگاهی به نوع لباس افراد جامعه کافی است تا بتوان دریافت که اوضاع از چه قرار است. فصل پاییز که از راه می رسد، بیشتر مردم به دنبال خرید لباس های جدید و مناسب فصل هستند و همین امر کافی است تا در کنار بازار خرید و فروش پوشاک، تب برند هم بالا بگیرد. آنچه که در دنیای پرزرق وبرق امروزی ملاک تشخیص برخی ها قرار گرفته، نوع پوشش و لباس های فشن با مارک های خارجی است، به طوری که اگر فردی باشید که بتوانید رنگ کیف و کفش تان را با بند ساعت و مچ بند چرمی دست تان ست کنید و مارک تی شرت و شلوار جین تان خارجی باشد و در نگاه اول به چشم آید و شال و کلاه و روسری تان هم بافت فلان کارخانه معروف ایتالیا باشد، آن وقت است که در جمع دوستان و رفقا آدم باپرستیژی به نظر می آیید و همه، شما را فرد باکلاسی می دانند یا اگر همیشه در زنگ ورزش، لباس های ورزشی با مارک های خارجی ولو بی کیفیت بپوشید، معلوم می شود که شما آدم مُد روزی هستید. بیشتر مردم برای این که مد روز و مورد قبول افراد جامعه باشند، بی هیچ نیازی به سمت خرید برندهای مختلف روی آورده و هرچه در چنته دارند را فدای نام یک برند می کنند. در میان فصول مختلف سال، پاییز، فصل متفاوت تری است، انگار بی هیچ درنگی باید تغییر کرد. مهم ترین تغییری هم که رخ می دهد تغییر در پوشش افراد است. سرما که از راه می رسد، بازار هم در تلاطم است. اما میل خرید مردم بهانه خوبی است تا بازار مکاره دیگری به نام لباس مارک یا برندهای اصل راه اندازی شود.

 خريد مارك به جاي جنس
برخی از مردم که همیشه به دنبال تقلید از دیگران هستند و پیروی از مد را مهم ترین نکته زندگی خود می دانند بیشتر از همه در معرض خرید اجناس تقلبی اما بنام مارک هستند. این گروه بدون توجه به کیفیت اجناس موردنظر به مارک توجه داشته و دوست دارند همه از آنها تعریف و تمجید کنند که مثلا به به، فلانی چقدر آدم شیک پوشی است، چون همیشه پوشاک مارک دار خارجی می پوشد، حال این پوشاک به ظاهر خارجی معلوم نیست در کدام کارگاه زیرزمینی در کشور تهیه شده و یک مارک تقلبی هم یدک می کشد، یا چه نوع کیفیتی دارد، اصلا برای این عده مهم نیست  از نظر آنها لباس فقط باید مارک داشته و خارجی باشد، حال فرقی نمی کند چینی باشد یا ترک، تولید داخل باشد یا فرانسه، آنچه به چشم می آید مارک است و در نگاه این گونه افراد، متاسفانه کیفیت هیچ جایگاهی ندارد.

سال هاست که دیگر، صنایع نساجی راه همواری پیش روی خود نمی بیند. با نابود شدن صنعت نوغان داری در کشور و تاثیر مستقیم آن روی صنعت نساجی کشور، بازار پوشاک دست به دامن واردات شد و راه کشورهای خارجی را در پیش گرفت. آشفته بازار صنعت نساجی تا پوشاک هم فضای مناسبی برای عده ای سودجو به میان آورد تا با وارد کردن برندهای خارجی تولیدات داخل را روزبه روز به حاشیه ببرند. ناگفته نماند عده ای از تولیدکنندگان هم در این مسیر برای این که از برندهای خارجی کم نیاورده باشند، اقدام به تولید کالای تقلبی کرده و تنها با دوختن مارک های معتبر روی محصولات خود، آشفته بازار پوشاک را متشنج تر کردند. اما در این میان آن دسته از کارخانه هایی که محصولات باکیفیت عرضه می کنند، هیچ ترسی از عرضه محصولات شان با نام ایرانی ندارند، چراکه می دانند مردم همواره جنس خوب را از بد تشخیص می دهند و افتخار می کنند که جنس باکیفیت ایرانی خریداری کنند، اما درحال حاضر تبلیغات در تمام عرصه ها و به خصوص پوشاک حرف اول را می زند؛تبلیغات قوی و تنوع زیاد.

 تولیدکنندگان ایرانی به دنبال مارک خارجی
مردم به جای بهبود تولید و کیفیت و حمایت از صنایع داخلی، عملا شاهد مصرف زیاد و ورود بی رویه پوشاک بی کیفیت تایلندی و چینی هستند و از سوی دیگر اجناس داخلی را می خرند که برچسب فرنگی دارد، اجناسی که نظر بسیاری از مشتریان به خصوص جوانان را به خود جلب کرده و تقریبا ویترین تمام مغازه ها را در قبضه خود گرفته است. بازار به حدی آشفته است که تولیدکنندگان ایرانی هم به جای استفاده از حروف فارسی در مارک های خود از حروف لاتین استفاده می کنند، تا شاید این راهی باشد برای جلب نظر مشتری یا فروش بیشتر.  مردم بیشتر دنبال مد و مارک هستند، درحال حاضر پوشاک داخلی آن تنوع لازم را ندارد، به همین دلیل اغلب ترجیح می دهند لباس هایی با برچسب خارجی و با طرح ها و رنگ های بیشتر انتخاب کنند، هرچند که در این بین کیفیت لباس های داخلی خیلی بهتر از برخی پوشاک خارجی با مارک های تقلبی است، اما اکثرا به تنوع بها می دهند.

 پوشاک چینی به نام پوشاک ترک
شاید برایتان جالب باشد که بدانید متقاضیان خرید و استفاده از پوشاک چینی در کشور به دو دسته تقسیم می شوند؛ دسته اول افرادی هستند که به مارک و کیفیت لباس بیش از بهای آن اهمیت می دهند و دسته دوم افرادی هستند که پایین بودن قیمت برایشان از درجه اهمیت بالاتری برخوردار است. مشاهدات میدانی حاکی از آن است که سهم پوشاک مارک دار اصل در مقایسه با پوشاک دیگر، به یک دهم بازار هم نمی رسد، ولی در مقابل طیف وسیعی از بازارهای داخلی در اختیار پوشاک بی نام ونشان است که غالبا چینی بوده و به اسم پوشاک ترک به فروش می رسد. وجود تقلب گسترده، افزایش پله ای قیمت ها و قیمت گذاری سلیقه ای پوشاک توسط برخی از فروشندگان موجب بی اعتمادی مردم و آشفتگی و نابسامانی این بازار شده است. 

البته در این میان نباید از نقش مهم و تاثیرگذار تبلیغات مغفول ماند. تبلیغات گسترده استفاده از پوشاک مارک دار در سال های اخیر، ذائقه مردم را برای خرید لوازم و اجناس با برچسب ها و برندهای معروف تحریک کرده و این اشتها در بخش پوشاک نیز بیشتر بوده و ولع زیادی را بین مصرف کنندگان ایجاد کرده است، به طوری که آنها هم برای رفع این عطش و تشنگی کاذب ترجیح می دهند لباس هایی را به تن کنند که صرفا برچسبی داشته باشد، حال فرقی نمی کند این لباس دوخت داخل باشد یا خارج، آنها فقط درصدد رفع این نیازهای کاملا غیرضروری هستند. اما از طرف دیگر تولیدکنندگان داخلی وقتی شاهد این نیاز سیری ناپذیر از سوی برخی از مردم هستند به جای تولید باکیفیت و ارزان پوشاک داخلی و عرضه زیاد آن، دست به کاری راحت تر و مقرون به صرفه تر می زنند؛ واردات پوشاک چینی و ارزان یا دوخت و چاپ برچسب ها و برندهای تقلبی معروف خارجی روی پوشاک تولید داخل. 

طبیعی است اگر این چرخه به همین منوال ادامه یابد، نه تنها روزبه روز شاهد تعطیطی کارخانه های تولید پوشاک داخلی خواهیم بود، بلکه بازار پوشاک در قرق اجناس نازل تایلندی، پاکستانی و چینی درمی آید. کالاهای مصرفی مارک دار از دیرباز در بازار رخنه کرده و همواره هشدار کارشناسان و تحلیلگران اقتصادی را به عنوان زنگ خطری برای صنایع داخلی و سلامت اقتصادی به خود معطوف کرده است. اما در سال های اخیر به جای ورود کالاهای اروپایی، کالاهای کشورهایی نظیر پاکستان، تایلند و به خصوص چین سبب لطمه بیشتری به صنایع داخلی شده و قاچاق این کالاها رونق گرفته است، به طوری که واردات انبوه پوشاک، کیف و کفش، لوازم بهدا?تی و... با قیمت هایی پایین تر از قیمت های داخلی نظر بسیاری از مشتریان به خصوص جوانان را به خود جلب کرده است. پول بیشتر خریداران ایرانی صرف خرید اجناسی می شود که برخی از آنها به دلیل کیفیت نازل در کشور خود غیرقابل مصرف اعلام شده اند، ولو آن که بسیاری از تولیدات داخلی با کیفیتی به مراتب بهتر از تولیدات کشورهایی نظیر چین است.

 مارك ها کپی رایت ندارند؟
بسیاری از تولیدکنندگان بر این باورند که باید مارک خارجی بر لباس ایرانی دوخته شود تا مردم آن را به جای محصول باکیفیت خارجی خریداری کنند. البته این ترفند در میان تولیداتی مانند کاپشن و شلوار جین بیش از پیش به چشم می خورد. برای مثال اگر یک کاپشن مردانه مناسب فصل زمستان در بازار به قیمت 250هزار تومان به فروش می رسد، این محصول قطعا چینی است. واردکنندگان با واردکردن محصولات تقلبی چینی به نام برند توانسته اند تولیدکنندگان را هم وادار به استفاده از این ترفند کنند. کاپشن های دوخت داخلی با نام برندهایی چون منگو، زارا، آدیداس و... در همین رنج قیمت به فروش می رسند. اما اگر نظارت مسئولان اتحادیه های پوشاک و اصناف بازرگانان بیشتر باشد و حمایت جدی تر از تولیدکنندگان صورت گیرد و همچنین بیشتر مواد اولیه ارزان در اختیار کارگاه های تولیدی قرار گیرد، مطمئن باشید مردم جنس باکیفیت ایرانی را به جنس مارک دار تقلبی و جنس بی کیفیت چینی ترجیح می دهند.

بسیاری از مارک های تقلبی در تولیدهای داخلی وجود دارند که اکثرا از کشور ترکیه وارد می شوند یا بعضا در کارگاه های زیرپله ای تولید می شوند که این کار کاملا غیرقانونی است و مثل قانون کپی رایت است، اما آنچه مسلم است این اتفاق در جریان است. به دلیل عدم نظارت بر فروش پوشاک خارجی در بازار داخل، پوشاک چینی در رده های متفاوتی وارد می شوند و با قیمت های مختلف به فروش می رسند.

com.بازارپوشاک.www

ایجاد ارزش برند در بازار پوشاک ایران

این تحقیق روابط بین ۱۵ فعالیت بازاریابی منتخب و ایجاد ارزش برند را در بازار پوشاک ایران مورد مطالعه قرار می دهد. مدل ایجاد ارزش برند یو و همکاران (Yoo et al., 2000) توسعه داده شد و برای بررسی روابط بین عناصر بازاریابی منتخب و چهار بعد ارزش برند یعنی کیفیت ادراک شده، وفاداری برند، آگاهی برند و ارتباطات برند و همینطور بررسی رابطه بین چهار بعد ارزش برند، مورد استفاده قرار گرفت. در این مطالعه، کفش های ورزشی و پوشش مردانه و زنانه، به عنوان محرک محصولی مورد استفاده قرار گرفتند و از مراکز عمده خرید شهر تهران برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که تصویر ذهنی فروشگاه، بازاریابی هدف و هزینه های تبلیغات اینترنتی یک اثر ترکیبی قوی بر ایجاد ارزش برند در ایران دارند. ترفیعات قیمتی مداوم اثرات منفی بر سطح کیفیت برند و تصویر ذهنی برند دارند. نتایج متفاوت در مقایسه با مطالعات مشابه در دیگر کشورها نشان داد که تفاوتهای فرهنگی اثر تلاش های بازاریابی را بر ایجاد ارزش برند، تعدیل می نماید.

استراتژی بازاریابی اغلب به عنوان مهمترین ابزار ایجاد ارزش برند مورد توجه قرار می گیرد. طی سالهای گذشته، شمار زیادی از مطالعات در جستجوی این بودند که عناصر مختلف آمیخته بازاریابی چگونه بر ارزش برند تأثیر می گذارند. بهرحال اکثر این مطالعات در آمریکا یا دیگر کشورهای غربی شکل گرفته اند، بنابراین یافته های آنان بدون انجام آزمونهای تجربی قابل تعمیم نخواهند بود. این مطالعه از مدل ایجاد ارزش برند استفاده خواهد نمود تا رابطه بین فعالیتهای بازاریابی و ارزش برند را برای برندهای پوشاک در بازار ایران بررسی نماید.
ارزش برند از طریق نام برند سودمندی فزاینده و ارزش افزوده بیشتری را به یک محصول می دهد. محققان اثرات آشکار تلاشهای بازاریابی متفاوت و شرایط بازار را بر ارزش برند فهرست نموده اند. به عنوان مثال سیمون و سالیوان ( Simon an Sullivan, 1993) هزینه های بازاریابی، هزینه های تحقیقات بازار و نیروی فروش، قدمت برند، سهم تبلیغات و سبد کالایی را به عنوان منابع ایجاد ارزش برند، لیست کرده اند. دیگر فعالیتهای بازاریابی مانند روابط عمومی(Aaker., 1991) ، تضمین (Boulding and Kirmani., 1993) ، شعار تبلیغاتی، علائم و بسته بندی (Aaker., 1991)نیز پیشنهاد شده اند. بر اساس مطالعه کلر(keller., 2002)، چند فعالیت بازاریابی (مثل: تبلیغات، ترفیعات، بازاریابی رویداد/حمایت مالی و روابط عمومی) اثرات مثبت بر ارزش برند دارند. کلر بعد از آن پیشنهاد کرد که فعالیت های بازاریابی متفاوت، تأثیرات متفاوتی دارند. به عنوان مثال، تبلیغات اغلب عنصر اصلی یک برنامه ارتباطات بازاریابی در ایجاد ارزش برند محسوب می گردد.
اکثر مطالعاتی که در جستجوی شناسایی روابط بین تلاشهای بازاریابی و ایجاد ارزش برند، بوده اند، بر مشتریان آمریکایی تمرکز کرده اند. یک مطالعه انجام شده در آمریکا استدلال می نماید که تصویر ذهنی فروشگاه رابطه مثبتی با کیفیت ادراک شده برند دارد و ترفیعات بالای قیمتی تأثیری معکوس بر کیفیت ادراک شده برند دارند(Grewal et al,1998 ). مطالعات مشابهی نیز در دیگر کشورهای غربی صورت گرفته است. مطالعه دیگری نشان داده است که ارائه یک ترفیع امکان تغییر برند را در تحلیل خانوارهای آمریکایی بالا می برد(Dodson et al, 1978 ). بر اساس اطلاعات بدست آمده از یک نمونه از زنان آمریکایی، مصرف کنندگان ممکن است کیفیت برند را از روی هزینه های تبلیغاتی هزینه شده، استنباط نمایند(Kirmani and Wright,1989 ). راج با استفاده از دادهای حاصل از گزارش شاخص گروه هدف در آمریکا، رابطه بین نفوذ در بازار و وفاداری برند را مورد بررسی قرار داد و متوجه شده که معروفیت یک برند( سهم بازار) به طور مثبت با وفاداری به برند، مرتبط است(Raj, 1985). محققان دیگری با بررس نمونه های متفاوت دانشجویان یک دانشگاه آمریکایی، فهمیدند که برند با یک بودجه تبلیغاتی بالاتر، سطح بالاتری از ارزش برند را فراهم می آورد(Cobb-Walgren et al, 1995). مطالعات مشابه ای نیز در دیگر کشورهای غربی انجام گرفته است. دو محقق اثربخشی تبلیغات اینترنتی را با استفاده از کاربران اینترنت در فرانسه مورد مطالعه قرار دادند و دریافتند که تبلیغات پلاکاردی یک ابزار تبلیغاتی موثر است، چون آنها می توانستند به شکل قابل توجهی شناخت و آگاهی برند را بهبود ببخشند(Dreze and Hussherr, 2003). دو محقق دیگر با استفاده از یک نمونه از دانشجویان کانادایی، فهمیدند که کشور خاستگاه شرکت، تأثیر شدیدی بر ادراک مصرف کننده از کیفیت برند دارد و بنابراین تأکید بر اطلاعات کشور خاستگاه در فعالیتهای بازاریابی می تواند بر بهبود ارزیابیهای تصویر ذهنی برند، کمک نماید(Mrugank and Lavack,2003).
مدیریت موفقیت آمیز داراییهای برندی، باید همه جنبه های استراتژی محصول و آمیخته بازاریابی را مورد توجه قرار دهد. یو و همکارانش در پاسخ به تقاضا برای “نگرش سیستمها” از روابط بین عناصر منتخب آمیخته بازاریابی و ایجاد ارزش برند، مدل فرایند ایجاد ارزش برند را به منظور بررسی اینکه چگونه اقدامات بازاریابی ارزش برند را افزایش یا کاهش می دهند، خلق کردند(Yoo et al,2000). در اولین گام، مطالعات آنان، یک نقطه شروع خوبی برای تحقیقات بعدی بر روی فعالیت های بازاریابی در ارتباط با ارزش برند فراهم آورد. دو سال بعد، آنها یک مطالعه میان فرهنگی را جهت آزمون تعمیم پذیری مدل فرایند ایجاد ارزش برند شکل دادند و برخی تفاوتهای بین گروهی ( نمونه های کره ای و آمریکایی ) را در فرایند تشکیل ارزش پیدا کردند و این تفاوتها را از نقطه نظر فرهنگی توضیح دادند(Yoo and Donthu, 2002)( نمودار۱-۱).
تحقیقات نشان داده است که تفاوتها در سیستمهای ارزشی فرهنگهای متفاوت به نظر می رسد با تفاوتهای اساسی در رفتار مصرف کننده مرتبط باشد(Corkindale and Lowe, 1998). در ادامه تحقیقات دیگری نشان داد که مصرف کنندگان بخشهای مختلف دنیا به دلیل تفاوت های فرهنگی، اقتصادی و شیوه مصرف، طرزنگرشها و عقاید مختلفی نسبت به فعالیتهای بازاریابی دارند(Jain,1989).
داور و پارکر در سال ۱۹۹۴ به مطالعه این موضوع پرداختند که آیا استفاده از برند، قیمت، معروفیت خرده فروش و ظاهر کالای فیزیکی به عنوان علائم کیفیت، برای کالاهای مصرفی، جهانشمول هستند؟ که نتایج مطالعات آنان نشان داد که برخی رفتارها احتمالاً جهانشمول هستند در حالیکه در ارتباط با بقیه موارد اینگونه نیست(Dawar and Parker, 1994). نظرسنجی پولی و همکارانش از مصرف کنندگان چینی مشخص کرد که پاسخ دهندگان چینی در مقایسه با مصرف کنندگان غربی از طرزنگرش مثبت تری نسبت به تبلیغات برخوردارند(Polly et al,1990). بر اساس بررسی پاسخ دهندگان به ترفیعات فروش در سه بازار در حال توسعه مشخص شد که علیرغم مجاورت فرهنگی و جغرافیایی سه کشور تایوان، تایلند و مالزی، تفاوتهای مهمی در پاسخ مصرف کنندگان به ترفیعات مختلف فروش وجود دارد(Huff and Alden, 1998 ). بنابراین مدیران باید مراقب باشند و چگونگی تأثیر تفاوتهای فرهنگی و اقتصادی بر پاسخ مصرف کنندگان در مقابل استرات‍ژی های بازاریابی را درک نمایند. کیناک و همکارانش نیز پیشنهاد می کنند که در حوزه بین المللی، اثربخشی فعالیتهای ترفیعی در میان کشورها به دلیل تفاوتهای ملی و منطقه ای در محیطهای قانونی- سیاسی، رقابتی، تکنولوژیکی و اجتماعی- اقتصادی فرق می نماید(Kaynak et al, 1998). بنابراین حساسیت قیمتی، پاسخ گویی به ترفیعات، تبلیغات، تصویر ذهنی فروشگاه و دیگر فعالیتهای بازاریابی، همه ممکن است بر اساس کشور مقصد تغییر نماید. کلر خاطر نشان می سازد که این تفاوتها در پاسخ به فعالیت بازاریابی ممکن است انعکاسی از تفاوتها در رفتار مصرف کننده و فرایند تصمیم گیری آنان باشد(Keller, 2002). بنابراین در توسعه یک استراتژی رقابتی جهانی برای برند، استراتژی موفق باید ” برنامه جهانی و اقدام محلی” باشد یعنی اینکه طراحی محصول باید در یک کلاس جهانی باشد و بازاریابی و دیگر فعالیتهای انتقالی باید بر مبنای بازار مقصد تنظیم گردد

com.بازارپوشاک.www